Raadsinformatiebrief met de reactie van het College van de gemeente Vlissingen op de uitzendingen van Kassa en de acties van het FNV (maart 2024)

Geachte raadsleden,
Ons college heeft met afkeur gekeken naar de uitzendingen van Kassa, met daarin ook beelden van een bijeenkomst van de FNV van 28 februari jl. over de zorg en ondersteuning en het armoedebeleid in onze gemeente. Reden voor deze raadsinformatiebrief. Het in de uitzendingen geschetste beeld geeft echter geen volledig beeld, waardoor het geen recht doet aan de werkelijkheid voor onze inwoners en ook niet aan de inzet van onze medewerkers en onze samenwerkingspartners die dag in dag uit klaarstaan voor onze inwoners.

De eenzijdige weergave van de werkelijkheid door het programma Kassa maakt het college erg boos. De wijze waarop onze gemeente onterecht in een kwaad daglicht wordt gezet, doet groot onrecht aan onze inwoners, onze medewerkers en aan het gemeentebestuur. De beleidskeuzes die u als raad weloverwogen en vanuit een zeer moeilijke financiële positie heeft gemaakt, worden door Kassa afgeschilderd als verkeerde keuzes, die niet aan de wet- en regelgeving voldoen. Wij bestrijden dat ten zeerste.

Terugblik
Voor de eerste uitzending van Kassa van 2 maart jl. is wethouder Vader ruim een uur geïnterviewd. Twee zinnen uit dit gesprek zijn vervolgens gebruikt om te duiden wat de wethouder van een casus vond. De wethouder kon uiteraard niet ingaan op deze specifieke casus, omdat dat de privacyregelgeving zou schenden. Vervolgens kreeg de FNV in de uitzending van Kassa alle ruimte om haar mening te geven over de gemeente en de wethouder in het bijzonder. Gebaseerd op emotie en helaas niet op de juiste en relevante feiten.

Bij de FNV-bijeenkomst van 28 februari werd dit door de vice-voorzitter van de FNV, mevrouw Jong, nog eens aangehaald en uit zijn verband gerukt door een link te leggen met het VN Verdrag Handicap. Ook de opmerking dat het aan de gemeenteraad is om andere keuzes te maken, schoot bij ons in het verkeerde keelgat. Sinds onze artikel 12-status (2015) is bezuinigd tot in het bot, zoals wij altijd zeiden. Daarbij is steeds door uw raad stelling genomen tegen verdere versobering van ons armoedebeleid. Zoals de Sociale Cliëntenraad Walcheren onlangs in zijn brief terecht aangaf, heeft Vlissingen het percentage om in aanmerking te komen voor het minimabeleid niet verlaagd.

De FNV bijeenkomst bood overigens aan raadsleden die een genuanceerd geluid wilden laten horen weinig tot geen ruimte om hun verhaal te doen. Strijdbare taal tegen de gemeente en het door u vastgestelde gemeentelijke beleid werd toegejuicht. Diverse inwoners voerden het woord over hun persoonlijke situatie. Zij vertelden schrijnende verhalen, over moeilijke privésituaties, maar er werden ook uitspraken gedaan die niet kloppen. Een voorbeeld: “Vlissingen voert het VN Verdrag Handicap niet uit”. Dat is uiteraard onjuist.

De uitzending van Kassa van zaterdag 9 maart laat opnieuw inwoners met een zorgvraag aan het woord. Ook hiervoor geldt dat wij daar als college niet op in kunnen gaan. Immers ingaan op persoonlijke situaties zou de privacy van onze inwoners schenden. Juist dit gegeven leidt tot een mogelijk scheef en vertekend beeld. Wij hebben ons te houden aan de wetgeving en kunnen en mogen daarom niet reageren. Hoe graag we dat soms zouden willen. Want het zou de discussie hierover wel een stuk makkelijker maken. Kassa heeft ons de op de dag van de uitzending de quotes die in de uitzending zouden zitten toegestuurd en het college de mogelijkheid tot wederhoor geboden.

Maar wie zouden wij als college en als gemeente zijn, als wij het recht op privacy van onze inwoners niet zouden respecteren? De keerzijde hiervan is dat wij al op achterstand staan voordat er überhaupt wederhoor wordt geboden. Ook het ‘overvallen’ van onze burgemeester vinden wij ongepast. Er is voorafgaand aan het bezoek van Kassa aan Vlissingen nadrukkelijk aan de redactie aangegeven dat hij niet de portefeuilles Wmo & Jeugd en minima-/armoedebeleid onder zich heeft. Bovendien was diezelfde ochtend nogmaals de afspraak met Kassa bevestigd dat het college schriftelijk gebruik zou maken van de mogelijkheid tot wederhoor en de vragen van Kassa per e-mail zou beantwoorden. Die beantwoording daarvan heeft u vorige week van ons ontvangen. Dat de presentatrice van Kassa een paar uur later aan de balie een afspraak met de burgemeester fingeert, siert haar niet. De opnames van de woordvoerder die vervolgens de regels over het filmen in de openbare ruimtes van het stadhuis aan haar toelicht, zoals dat voor elke cameraploeg wordt gedaan, worden teruggeknipt tot het dichtslaan van de deur. Uren daarna wordt de burgemeester opgewacht en ‘overvallen’.

Een interviewverzoek is precies dat: een verzoek. Er is geen verplichting tot medewerking en de communicatie over schriftelijke wederhoor was op een nette wijze verlopen. De portefeuillehouders kozen overigens bewust voor schriftelijke wederhoor, om te voorkomen dat er weer een interview zou worden geknipt tot een paar zinnen die Kassa goed uitkomen om hun verhaal neer te zetten. Want het moge duidelijk zijn dat dat verhaal al praktisch rond is, voordat er wederhoor wordt aangeboden. Kassa houdt zich hiermee net aan de grenzen van de journalistieke ethiek. Maar een schoonheidsprijs verdient deze werkwijze zeker niet.

In de uitzending van Kassa van 9 maart kreeg SP-kamerlid Bart van Kent aan tafel gelegenheid om te reageren en ook hij had zijn feiten niet goed op een rij. Hij vertelde bijvoorbeeld dat gezinnen in Middelburg een vergoeding krijgen voor zwemlessen en in Vlissingen niet. Terwijl u als raadsleden weet dat wij daarvoor, net als Middelburg, zijn aangesloten bij het Jeugdfonds Sport en Cultuur. Overigens kent Orionis Walcheren ook de regeling Fonds Cultuur Sport & Onderwijs waar onze inwoners een beroep op kunnen doen. Van Kent zei ook dat mensen die in armoede leven in Vlissingen totaal aan hun lot worden overgelaten. Een vreemde uitspraak, gezien de minimaregelingen die wij hebben voor inwoners met de laagste inkomens. Wij hebben met verbazing zitten kijken dat hij zulke onwaarheden met zoveel stelligheid durft te brengen en dat Kassa deze feiten niet checkt of geheel voor rekening van deze politicus laat. Daarmee bevestigt Kassa opnieuw dat het geen evenwichtig verhaal wil brengen.

Hand in eigen boezem
Vanzelfsprekend reflecteer je als college regelmatig op het gevoerde beleid en vooral of er zaken bijsturing behoeven. Dat er ook bij ons zaken soms niet goed gaan of zijn gegaan, zoals overal, ontkennen wij niet. Dat is overigens juist wel wat we willen voorkomen, omdat bij een hulpvraag de inwoner al genoeg aan zijn of haar hoofd heeft. De opmerkingen over onbeantwoorde mails en het mogelijk zoekraken van dossiers nemen we zeer serieus. Onze inwoners nodigen wij uit om meer specifieke informatie hierover met ons te delen, zodat wij dat kunnen onderzoeken.

Wel is het zo, dat de onmogelijkheid om ook hier inhoudelijk op casussen in te gaan, ons parten speelt. Juist daar werd door de FNV op een kwalijke manier gebruik van gemaakt door een beeld te schetsen alsof er veel mis zou zijn in onze gemeente. Onderzoek wijst uit dat dit niet klopt. Zo zijn onze inwoners over het algemeen tevreden met de aan hen geboden Wmo ondersteuning, bleek uit het jaarlijkse cliëntervaringsonderzoek. Daarnaast is een zeer hoog percentage inwoners tevreden als het gaat over een schoon en leefbaar huis en last but not least is het aantal klachten erg laag wanneer je dit afzet tegen de grote aantallen aanvragen die wij, maar ook onze partners te behandelen krijgen. Dat laatste geldt ook voor het aantal bezwaar- en beroepszaken. Dat neemt niet weg dat elke klacht er een te veel is en dat wij ons inzetten om ervoor te zorgen dat wij in gesprek blijven met onze inwoners en samen zoeken naar welke ondersteuning nodig is om mee te kunnen blijven doen in de maatschappij.

Onze inwoners
Als college zetten wij ons, samen met de gemeenteraad én onze ambtelijke organisatie in voor een mooier en beter Vlissingen. U doet dat als kaderstellend bestuursorgaan en wij als verantwoordelijke voor de uitvoering van het door u vastgestelde beleid. Dat we daarbij in meer dan ingewikkelde (financiële) omstandigheden moeten werken, is een ieder bekend. Juist dat zorgt ervoor dat we met man en macht eraan werken om Vlissingen weer toekomstbestendig te maken en waar het voor onze inwoners goed toeven is. Een Vlissingen waar onze kwetsbaarste inwoners zorg en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben en een daarop afgestemd minimabeleid zoals reeds langer al opgenomen in onze programmabegroting.

De uitgestoken hand die de FNV ons wil aanbieden om samen ten strijde te trekken richting Den Haag, is wat het college betreft niet nodig. De weg naar Den Haag weten wij prima te vinden en de contacten die wij daar hebben zijn goed. Bovendien weet men daar, gezien onze artikel 12 status, heel goed hoe wij er in Vlissingen voor staan. Ook willen wij altijd met onze inwoners in gesprek, maar wegens de eerder genoemde gevoeligheden rondom privacy, kunnen wij niet op individuele situaties in gaan tijdens een groepsgesprek. Bovendien stuit het ons tegen de borst dat de FNV eerst onze kwetsbare inwoners gebruikt om in de picture te komen en op een verwerpelijke manier reuring veroorzaakt, om vervolgens de redder van Vlissingen te spelen. Daar bedanken wij voor.

Uit respect voor onze inwoners, zal de burgemeester hen voor de raadsvergadering donderdag wel kort ontmoeten en een luisterend oor bieden.

Zaterdag 17 februari j.l. was er een uitzending van het consumentenprogramma KASSA, waarin de stelling werd gepresenteerd dat de zorg in Vlissingen niet op peil zou zin omdat we een artikel 12 gemeente zijn. De FNV ging er met gestrekt been in en Vlissingen werd als rampgebied afgeschilderd.

Gelukkig hebben we recent de resultaten van een onafhankelijk onderzoek gekregen, waarin werd gepresenteerd dat 94% van de ondervraagde inwoners tevreden zijn met hun schoon en leefbaar huis.

Informatie die ons bereikt leert ons dat inwoners van Middelburg en Veere dezelfde WMO-zorg krijgen als inwoners van Vlissingen. Dat kan ook niet anders want we moeten allemaal aan dezelfde wettelijke eisen voldoen.

De Sociale Cliëntenraad Vlissingen reageert ook op KASSA en zegt in haar brief “Vlissingen heeft de afgelopen 9 jaar juist niet op het minimabeleid bezuinigd en de allerarmsten zijn beslist niet slechter af dan andere inwoners van Walcheren of Nederland.”

Alex Achterhuis

Elke medaille heeft ook een achterkant 

Op 28 februari j.l. was er in Vlissingen een bijeenkomst georganiseerd door de FNV met als onderwerp “Heb je weinig geld in Vlissingen? Dan laat het stadsbestuur je in de kou staan.

Wat een slecht georganiseerde bijeenkomst. Alleen maar geluid wat de FNV wilde laten horen. Je mag toch van een professionele organisatie als de FNV verwachten dat iedereen zijn verhaal zou kunnen doen, beide kanten van het verhaal wel te verstaan. De PZC-verslaggever geeft het in de kop van zijn artikel goed weer “Weinig ruimte voor tegengeluid”. Mislukt om een realistisch beeld van de werkelijkheid te projecteren.

Wat vooral opvalt is toch wel het tekort aan kennis bij de vicevoorzitter van de FNV mevrouw Jong in dit dossier. Raadslid de Zwarte was duidelijk over de verdeling van de financiële koek. Volgens mevrouw Jong politieke keuzes, die zouden dan via de Voorjaarsnota door middel van moties in de komende raadsvergadering aan de orde komen.

Mevrouw de Jong heeft duidelijk geen kennis van het artikel 12 traject. Vlissingen is hard aan het bezuinigen om de financiën weer op orde te krijgen, dat klopt, maar niet ten kosten van of over de rug van de minima. Daar slaat mevrouw de Jong de plank behoorlijk mis.

Natuurlijk moet je er als gemeente zijn voor je inwoners, maar ben je het niet eens met een besluit van de gemeente, ga dan in gesprek of maak desnoods bezwaar. De weg die de FNV nu kiest is die van polarisatie, het opzetten van inwoners tegen de gemeente(n). Dat is in een tijdsgewricht waarin je het juist samen moet doen echt een wijze van actievoeren die niet meer past in deze tijd. Daarmee had deze bijeenkomst meer het karakter van een ledenwerfactie en dat kan natuurlijk echt niet

FNV vicevoorzitter Jong stak ook een zogenaamde helpende hand toe om samen op te trekken naar Den Haag. Om meer financiële middelen voor de gemeente Vlissingen bij elkaar te lobbyen. Of dat nog geloofwaardig is na de eenzijdige avond waarbij de FNV de bokshandschoenen deelde is vol twijfel.

In de raadzaal van het stadhuis hebben de afgelopen tijd kinderen van groep acht van diverse basisscholen uit onze gemeente het spel Democracity gespeeld. Dit is een spel waarin kinderen samen
een stad gaan bouwen. De leerlingen nemen plaats in de raadzaal op de stoelen van de raadsleden.

Voorafgaand aan het spel worden ze opgedeeld in groepjes en vormen zo politieke partijen.
Ze verzinnen een naam, doelstellingen en een slogan voor hun partij. Dan aan de slag. Wat vinden zij
belangrijk voor hun stad? Een park, windmolens of industrie. Ze leren op deze manier keuzes te maken,
met elkaar in debat te gaan en compromissen te sluiten. De raadsleden van de PSR, die regelmatig
deze bijeenkomsten samen met de griffie begeleiden, horen zo wat onze toekomstige bestuurders
belangrijk vinden!