Weinig verrassend rollenspel van bepalende hoofdrolspelers. Van liegen en bedriegen over de marinierskazerne nu naar voor Vlissingen en Zeeland passende compensatie in nieuwe werkgelegenheid en financiën.
“Het ministerie van Defensie, het Rijksvastgoedbedrijf, de gemeente Vlissingen, het waterschap Scheldestromen en de Provincie Zeeland werken samen aan de realisatie van de Michiel Adriaanszoon de Ruyterkazerne aan de Buitenhaven in Vlissingen.” Deze zin, naar nu blijkt onzin van de zijde van de Rijksoverheid, komt uit één van de vele gemaakte folders.
Terecht spreken we in deze casus over een onbetrouwbare Rijksoverheid! Liegen en bedriegen mag volgens een Kamermeerderheid, het Kamertoneelstuk in vier bedrijven gaf dat glashelder aan. Kamerleden bleven ver weg van de inhoud. Dat belooft wat voor het politieke landschap na de verkiezingen in maart 2021. Laten we bij de compensatie uitwerking vooral samen optrekken en uiterst waakzaam zijn. De eerdere contracten bleken na zes jaar niet meer dan oud papier en geen in beton gegoten afspraken. Het cassettebandje van staatssecretaris Visser bleef maar herhalen: eerst “dilemma”, daarna het woordje “sorry” en opvolgend “de toekomstbestendigheid van het Korps, kazerne fit for purpose en de kosten van de nieuwe kazerne”.
De Marinierskazerne door de jaren heen
In 2011 waren de eerste gesprekken over de locatie Vlissingen. Voor Zeeland belangrijk om, vanwege eerder vertrek (sedert 1996 in totaal 1600 voltijdbanen), overheidsinstellingen naar onze Provincie te halen. Op 31 augustus 2012 is het definitieve besluit tot bouwen van de marinierskazerne genomen. In de jaren 2014-2016 wordt de locatie formeel overgedragen aan Defensie. Een gesloten Bestuursovereenkomst, een erfpachtovereenkomst, een overeenkomst financiële bijdrage erfpachtcanon, de bestuursovereenkomst bouwrijp maken en de bestuursovereenkomst voor kostendeling gronddossier. De Provincie stelde het inpassingsplan vast en de gemeente Vlissingen heeft een Beeldkwaliteitsplan opgesteld.
Donderslag Kabinet slaat diepe kloof
Op vrijdag 14 februari 2020 komt het voorgenomen besluit dat de marinierskazerne niet in Vlissingen gebouwd gaat worden. Waardeloos zoals met de gemeente Vlissingen en de Provincie Zeeland wordt omgesprongen. De Zeeuwse politici in de Tweede Kamer waren oorverdovend stil. De politieke realiteit is echter glashelder: er is niet naar Zeeland geluisterd maar naar Defensie. Er blijft absoluut een rotsmaak hangen over dit dossier. De Kabinetsbrief met bijlagen maakte nog eens uiterst pijnlijk duidelijk dat het belazeren en bedriegen al veel langer aan de orde was.
Een staatssecretaris die sorry zegt, maar alleen omdat het moet
Het teleurstellende debat eindigde als een nachtkaars. Het vooraf uiterst strak geregisseerde toneelstuk had alleen pijnlijke consequenties voor Vlissingen en Zeeland. De staatssecretaris gaf aan dat ze het anders had moeten doen. Ze wilde haar huiswerk goed doen en met een uitgewerkt plan komen. Ze wilde eerst een alternatieve locatie hebben voor de mariniers voordat ze tegen Zeeland haar twijfels zou uitspreken. Als je goed je huiswerk wil doen en je vergeet je contractpartners te informeren…. Of als je dan toch een echt uitgewerkt plan wil hebben, hoe kan je dan Vlissingen en Zeeland vergeten in je uitgewerkte plan? Hoe kan je dan vergeten zijn om een volwaardige compensatie voor Vlissingen te bedenken. Gewoon dom? Naïef? Of is het echt zo dat Gemeente Vlissingen en Zeeland gewoonweg vergeten zijn in dit plan? Het is Zeeland maar, die Provincie met weinig stemgerechtigden, die komt ver van de Randstad af immers altijd op de laatste plaats. Onbegrijpelijk!
Compensatie
Met een waardeloos voorgenomen Kabinetsbesluit is er nu eerst de weg naar gesprekken over compensatie. Een compensatie, met nieuwe werkgelegenheid inclusief economische spin-off en financiële kaders, dus een compensatiepakket wat moet luiden als een klok. En compensatie voor de imagoschade Zeeland en Vlissingen aangedaan, al hoewel die onbetaalbaar is.