In de Volkskrant van 22 februari j.l. staan een artikel wat precies weergeeft wat het standpunt van de PSR is als het gaat over de opvang van vluchtelingen. Zie een evenwichtige verdeling en kleinschalige opvang. Aangezien niet iedereen de Volkskrant leest willen we u dit artikel niet onthouden en hebben het om die reden op onze site gezet.

Burgemeesters: laat opvang vluchtelingen aan ons over

Twee Brabantse burgemeesters verlangen van Den Haag de ruimte om te experimenteren met de opvang van vluchtelingen. Ze willen kleine locaties, voor vijftig tot honderd asielzoekers. Bovendien moet meteen met scholing en werk worden begonnen, ook al hebben de vluchtelingen nog geen status.

Door: Jan Tromp 22 februari 2016, bron: De Volkskrant

‘We vangen de vluchtelingen nu op in grootschalige azc’s waar we ze gemiddeld de eerste twintig maanden afgesloten van onze samenleving laten zitten. Dit is vragen om moeilijkheden. Wij denken dat de oplossing ligt in kleinschalige opvang waar vanaf het begin aandacht is voor integratie. Dan krijgen de vluchtelingen een gezicht en gaat de gemeenschap eromheen staan.’

Open brief

Begin deze maand noemde staatssecretaris Dijkhoff (VVD) een opvanglocatie voor driehonderd asielzoekers ‘haalbaar’. Lager wil hij niet gaan. Zolang een asielverzoek in behandeling is, kan volgens de huidige regels van integratie geen sprake zijn.

Buijs: ‘Er wordt een grote fabriek neergezet, duizend man erin, vijftienhonderd is beter, niemand kan erin of eruit. Onze inwoners hebben daar niets mee, kunnen daar niets mee.’ Hamming: ‘De zorg van veel Nederlanders is: hoeveel vluchtelingen passen bij de schaal van onze gemeenschap. Daar moet je naar luisteren.’

Kleinschalige opvang van vluchtelingen door gemeenten; dat is een goed idee

Boxtel (30 duizend inwoners), heeft een groep van vijftig meisjes uit Eritrea opgevangen, tussen 14 en 18 jaar oud. Buijs: ‘Een aantal was flink ziek, er is hun van alles aangedaan, ik dacht: ik ga ze niet doorsturen, ze blijven hier. Ze gaan nu naar school, ze gaan naar de dansschool, die meiden zijn gewoon opgenomen in de Boxtelse gemeenschap. We hebben de armen om hen heen geslagen.’

Heusden (43 duizend inwoners) ontving een groep van 150 jongeren, de meesten uit Syrië. Hamming: ‘Sommigen dreigden van een viaduct over de snelweg te springen. Er waren jongens bij die zichzelf uit pure wanhoop verminkten. Ik heb de staatssecretaris gebeld en gezegd: er wordt niet meer gesold met die jongens, ze blijven hier totdat er een definitieve plek voor hen is. Vanaf dag één hebben we ze naar school gestuurd en dagbesteding verzorgd en het aardige was: de gemeenschap ging eromheen staan. De Chinees kwam eten brengen, de schoenenzaak kwam met voetbalschoenen.’

De twee burgemeesters zijn in overleg met Justitie, Binnenlandse Zaken en het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA). Ze willen ruimte om te experimenteren met duurzame integratie voor kleine groepen. Hamming: ‘We zijn welwillend ontvangen. We hebben oog voor de moeilijke positie van het COA. Maar het sleept, het duurt te lang.’ Buijs: ‘We gingen naar buiten en ik wist: ze willen niet. De beleidsmakers lieten de directeur van het COA het woord voeren. Dan weet je: dit wordt heel, heel moeilijk.’

Hamming: ‘Werkgevers in Heusden zeggen mij: we hebben mensen nodig die gemotiveerd zijn en hard willen werken. Als wij vluchtelingen geen werk aanbieden maar in plaats daarvan vijf jaar niks laten doen, leid je een nieuwe generatie uitkeringsverslaafden op. Ik zit niet op een nieuwe Paul Scheffer te wachten die ons een nieuw drama van de multiculturele samenleving voorhoudt.’

Buijs: ‘Het systeem van opvang is failliet, dat ziet iedereen. De ene politieke partij wil de vluchtelingen niet vertroetelen, de andere partij deinst terug voor kulverhalen over verdringing op de arbeidsmarkt. Dus wat doet men? Ontmoedigen. Maar de situatie hier is voor de vluchtelingen altijd nog duizend keer beter dan tussen de bommen in Aleppo. Ik zie collega-burgemeesters met het hart op de goede plaats die in gevecht raken met hun eigen burgers. En het Rijk? Het Rijk onttrekt zich aan veel, wil goedkope opvang, ontloopt de discussie met de burgers, laat het moeilijke werk over aan gemeentebestuurders. Nou, geef ons dan de ruimte om op onze eigen wijze met het probleem te dealen.’

Attje Kuiken, woordvoerder van de PvdA-fractie, wil dat staatssecretaris Dijkhoff het Brabantse initiatief steunt. Ze verwijst naar een eerdere uitspraak van de bewindsman: ‘Ik zit niet in de luxepositie om kleinschalige opvang te weigeren.’ Kuiken: ‘Dat schept verplichtingen.’ Dijkhoff laat weten dat hij vasthoudt aan een grens van minimaal 300 asielzoekers per locatie.

De PSR heeft naar aanleiding van de nieuwjaarstoespraken van de burgemeesters van Middelburg en Vlissingen en de Commissaris van de Koning een aantal vragen gesteld over het asielbeleid. De antwoorden staan er cursief onder.

1. Wat is de actuele stand van zaken rond mogelijke opvang (noodopvang/AZC/huisvesting statushouders) in onze gemeente?

2. Is voor onze gemeente reeds gesproken over locaties die in aanmerking komen voor opvang?

3. Is voor onze gemeente al gesproken over het aantal op te vangen mensen?

Stand van zaken noodopvang/AZC: de gemeente Vlissingen neemt haar verantwoordelijkheid binnen de Zeeuwse context. De provincie en 13 gemeenten zijn in overleg met het COA over de behoeften en wensen t.a.v. opvang. De Zeeuwse partijen stemmen vervolgens onderling af hoe hier het beste in kan worden voorzien.

Zodra de wensen en eisen vanuit het COA duidelijk zijn, er in Zeeland afstemming is over de Zeeuwse bijdrage aan de opvangproblematiek en hoe wij als gemeente Vlissingen hieraan een bijdrage kunnen leveren, wordt dit in de gemeenteraad besproken.

Stand van zaken statushouders: de gemeente en corporaties werken voortvarend aan de taakstelling en liggen hierbij op schema. Ook de eerste particuliere verhuurders hebben zich concreet gemeld bij de gemeente voor de huisvesting van statushouders. Zij zullen komend jaar eveneens betrokken worden bij de toewijzing van statushouders. 

Er zijn reguliere/permanente Asielzoekerscentra waar mensen hun procedure afwachten of als ze een verblijfsvergunning hebben, wachten op een huis. Maar er is inmiddels ook op allerlei plekken noodopvang, deze is voor een beperkt aantal jaren. Gemeenten verzorgen ook crisisopvang die in principe voor 72 uur beschikbaar is. Elk jaar krijgen gemeenten door het Rijk een taakstelling opgelegd voor het aantal te huisvesten statushouders. De gemeente zoekt vervolgens passende woonruimte.

In de gemeente Vlissingen is de sporthal Baskensburg aangewezen voor crisisopvang. In principe staat voor crisisopvang 72 uur. Maar gezien de hoge uitvraag voor crisisopvang kan dit oplopen tot dagen of weken. Gezien de korte duur wil de Partij Souburg Ritthem geen specifieke eisen stellen. De enige restrictie voor ons is de maximale duur van twee weken.

Als we spreken over noodopvang stelt de PSR dat dit kleinschalige opvang is voor maximaal 200 personen voor een maximale termijn van drie jaar. Voorop staat het communiceren met de omgeving waarin de noodopvang gevestigd gaat worden en met de gemeenteraad.

Als we het hebben over een Asielzoekerscentrum (AZC) is de afspraak dat er een evenwichtige verdeling over Nederland en Zeeland moet komen. De centrumfunctie van de gemeente Vlissingen is al jarenlang een belastende factor en kost ons veel geld. Als Vlissingen dan tot een AZC moet overgaan dan eerst de gemeenteraad informeren en direct opvolgend communiceren met de omgeving waar het AZC gevestigd zal worden. Draagvlak genereren en communiceren zijn erg belangrijk. Voor de PSR is ook hier 200 het maximum aantal.

Het huisvesten van Statushouders mag niet leiden tot verdringing op de sociale woningmarkt. We zijn blij dat het kabinet recent heeft besloten dat er eenvoudige woonruimte komt voor de statushouders in de vorm van noodwoningen of verbouwde kantoorpanden. Voor de PSR blijft ook hier het uitgangspunt evenwichtig verdelen over Nederland en Zeeland. Aangezien er momenteel al geen evenwichtige verdeling is in Zeeland a.g.v. de centrumfunctie die Vlissingen vervult betekent dit dat de PSR zich m.b.t. het huisvesten van statushouders terughoudend zal opstellen.